2019, ജനുവരി 15, ചൊവ്വാഴ്ച

ഗൗരി ലങ്കേഷ്

ഗൗരി ലങ്കേഷ്  നീ മരിക്കുന്നില്ല

കവിത ലങ്കേഷ് 

പെൺ  കവിതകൾ 

എന്നെ തെരുവിലേക്ക് എത്തിച്ചത് നീയാണ് 

എന്നെ പോലീസ് അറസ്റ് ചെയ്യു ചെയ്യാനും കാരണം നീയാണ് 

സ്വർഗ്ഗത്തിലാണെങ്കിലും നരകത്തിൽ ആണെങ്കിലും 

എന്നെ കുറിച്ചോർത്തു ഇനി നിനക്ക് അഭിമാനിക്കാം 

ഇപ്പോഴാണ് നിന്റെ സഹോദരിയാകാൻ എനിക്ക് യോഗ്യത ഉണ്ടായത് 

മൂന്ന് മാസമായി നീ കൊല്ലപ്പെട്ടിട്ട്  
  നിനക്കായി ശബ്ദമുർത്തിയതു കൊണ്ട് തന്നെ 
 ഞങ്ങൾ ഭരണ കൂടത്തിനു ശത്രുക്കളായി 
നീയും അച്ഛനും എന്നും ഭരണകൂടത്തിന് 
എതിരെ പൊരുതിയവർ ആയിരുന്നല്ലോ 

വലിയ വീട്ടിലെ ശ്രേഷ്ട വളർത്തു പട്ടികളേ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ 

 തെരുവിൽ അലയുന്ന പട്ടികളെ  അവയ്ക്കു വെറുപ്പാണ് ,പുച്ഛമാണ് 
കാരണം 
അവ പരസ്യമായി കടിപിടി കൂടും, കുരയ്ക്കും ,കടിയ്ക്കും, രമിക്കും 
ചുറ്റുമുള്ളവർക്ക് ഈ പട്ടികളെ കൊണ്ട് പൊറുതിമുട്ടും 
  
 അവറ്റകളെ  എല്ലാം  പിടിച്ചു വണ്ടിയിൽ കയറ്റി 
  വേറെ ഒരിടത്തു ഇറക്കി വിടും  


ഭരണ വർഗത്തിന് ഞങൾ ഈ തെരുവ് നായ്ക്കളെ പ്പോലെ 

ശല്യക്കാരാണ്
സമൂഹത്തിനു സർക്കാരിനും  കണ്ണിലെ  കരടാണ് 

  പോലീസ് ഇന്നലെ 

ഞങ്ങളെ അറസ്റ്റു ചെയ്തു ഒരു ബസിൽ കയറ്റി 
വേറെ ഒരിടത്ത് ഇറക്കി വിട്ടു 
എന്നാലെങ്കിലും ഈ പോരാട്ടം ഞങ്ങൾ 
 അവസാനിപ്പിക്കും എന്നവർ കരുതി 
ഈ പോരാട്ടം ഒരിക്കലും  അവസാനിക്കുന്നില്ല 
അവസാനിക്കുകയുമില്ല 

സഖാക്കൾ
മുഷ്ടി ചുരുട്ടി .ഉറക്കെ മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ചു
എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു പോയി
ശബ്ദം തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങി
മിണ്ടാനാവാതെ
കയ്യും കാലും മരവിച്ചു പോയി
പക്ഷെ മുദ്രാവാക്യം വിളികൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ഉയർന്നു
നിർത്താതെ
അവ അന്തരീക്ഷത്തിൽ മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടേ ഇരുന്നു

ഒത്തിരി പോരാട്ടങ്ങളിൽ  പങ്കെടുത്തിട്ടുണ്ട്
ഒന്നിലും ഞാൻ ശബ്ദമുയർത്തേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല
പൂവാലന്മാരെ കൈകാര്യം ചെയ്യാനല്ലാതെ
എനിക്ക് കൈ ഉയർത്തേണ്ടി  വന്നിട്ടില്ല

"ഞാൻ ഗൗരിയാണ് "എന്നവർ വിളിച്ചു കൂവുന്നു
അധികാരികളെ 
നാണമില്ലേ .നിങ്ങൾക്ക് .
നോക്കൂ
കൊലപാതകികൾ ഇപ്പോഴും സ്വതന്ത്രരായി നടക്കുന്നു.
 പകരം   നിരപരാധികളായ  ഞങ്ങളെ അറസ്റ്റു ചെയ്യുന്നു


ഞാൻ  അവളോട് പലപ്പോഴും ചോദിക്കാറുണ്ട്
നിനക്കൊരു അസുഖം വന്നാലോ 
നീ ദരിദ്ര ആയാലോ
നീ മരിച്ചാലോ നിശബ്ദ ആയാലോ 
ആരുണ്ട് നിന്നെ നോക്കാൻ
എനിക്ക് നീയും നിനക്ക് ഞാനുമെ കാണൂ
അതോർത്തോളൂ 
എന്ന് വിചാരിച്ച ഞാൻ എത്ര മണ്ടി 
എനിക്ക് ഇപ്പോൾ അഭിമാനമേയുള്ളൂ  

നിന്നോട് താരതമ്യം ചെയ്‌താൽ  ഞാൻ ആരുമേ അല്ല 

വേണ്ടപ്പെട്ടവരും പ്രീയപ്പെട്ടവരും സമൂഹവും 
ആകെത്തന്നെ 
നിന്നെ മതിക്കുന്നു
നിനക്കായി ശബ്ദമുയർത്തുന്ന
അലറി വിളിക്കുന്നു

ഞാൻ ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുന്നു 
നിന്നെയും എന്നേയും ഇവരേയും 
 നിശ്ശബ്ദരാക്കാൻ അവർക്കാവില്ല
ഈ   ശബ്ദം അടപ്പിക്കാൻ അവർക്ക് കഴിയില്ല

കവിത ലങ്കേഷ്ക്കർ ഗൗരി ലങ്കേഷ്ക്കറുടെ അനുജത്തിയാണ് .
അവർ കൊല്ലപ്പെട്ടിട്ട് മൂന്നു മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടും കൊലപാതകികളെ പോലീസ് അറസ്റ് ചെയ്തിരുന്നില്ല 
അതിൽ ഹൃദയം നൊന്തു അവർ കുറിച്ച വരികളാണിത് .അവരുടെ പോരാട്ട വീര്യവും ആത്മ നൊമ്പരവും നിങ്ങളിലേക്ക് എത്തിയില്ല എങ്കിൽ, അത് കവിതയുടെ കുഴ്ഗപ്പമല്ല ,പകരം എന്റെ വിവർത്തനത്തിന്റെ പോരായ്മ്മയാണ് 

ഈ കവിതയ്ക്ക് ഒരു അടിക്കുറിപ്പ് ആവശ്യമുണ്ട് എന്ന്  തോന്നുന്നില്ല .
ചില കവിതകൾ തനിയെ നിൽക്കുന്നവയാണ് 
.മരുഭൂമിയെ ഈന്തപ്പനകൾ പോലെ.വെള്ളവും വളവും ആവശ്യമില്ലാതെ തനിയെ വളർന്നു പൊങ്ങുന്ന കരിമ്പനകൾ 
ഈ പോരാട്ടവും  അങ്ങിനെ ഉള്ളതാണ്.

ഒരു നിസ്സഹായയായ സ്ത്രീയുടെ കൊലയ്ക്കു എതിരെ  വീറോടെ പോരാടിയ ഒരു രാഷ്ട്രം 
നമുക്ക് അഭിമാനിക്കാം ഇവരെ കുറിച്ചു 
മറ്റൊരു ഗൗരിയുടെ രക്തം ഭാരത മണ്ണിൽ വീഴരുത് എന്ന പ്രത്യാശയോടെ 
ശുഭ ദിനം പ്രിയരേ 







                     


അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ