ചില രാമായണ ചിന്തകൾ
രാമായണം ,മഹാ ഭാരതം ,ബൈബിൾ ,ഇല്ലിയഡ് ,അറബി കഥകൾ ..ചൈനീസ് ഡ്രാഗൺ കഥകൾ ...ഇതെല്ലാം അതാത് സമയം ജീവിച്ചിരുന്ന രാജാക്കന്മാരുടെ ...രാജ കുടുംബങ്ങളുടെ ചരിത്രം പറയുന്ന കഥകളാണ് ..അവയെല്ലാം കഥകളാണ് ..യാഥാർഥ്യത്തിൽ നിന്നും അവ എങ്ങിനെ കഥകളായി എന്നതാണ് നമ്മൾ ചിന്തിക്കേണ്ടുന്ന വിഷയം..ചരിത്രം രാമനെ രാജാവായി യുധിഷ്ഠിരനെ ദുഷ്യന്തനെ ..ഇന്ദ്രനെ രാവണനെ ..ഒന്നും രാജാക്കന്മാരായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല ..
കടലാസു കണ്ടു പിടിക്കുന്നതിനും മുൻപ് വാ മൊഴിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി പ്രചരിച്ച കഥകൾ ആണിവ..കൈ മറിഞ്ഞു കൈ മറിഞ്ഞു അവ ചൊല്ലുമ്പോൾ.. കഥ പറയുന്ന ഓരോ ആളും കേട്ടിരിക്കുന്നവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്താൻ ..കുറച്ചൊക്കെ അതി ഭാവുകത്വം കലർത്തുകയും ചെയ്യും ..അങ്ങിനെ ആണ് സീത അഗ്നി പ്രവേശം ചെയ്തതും..പിന്നെ ഭൂമി പിളർന്നു അപ്രത്യക്ഷയായതും ..ലവനെപ്പോലെ ഒരു കുശൻ പിറന്നതും എല്ലാം ..അതിശയോക്തിയുടെ ഈ നിറമുള്ള പാട മാറ്റിയാൽ നമുക്ക് കാണാവുന്നത് മറ്റൊരു രാമായണമാണ് ...
രാജ ഭരണം മൂത്ത മകന് അവകാശപ്പെട്ടത് ..അങ്ങിനെ രാമൻ രാജാവാകുന്നു.എന്തുകൊണ്ട് സീത ആകുന്നു രാമന്റെ ഭാര്യ ..ആൺ മക്കളില്ലാത്ത ദമ്പതികളുടെ ..മകനെ പ്പോലെ വളർത്തപ്പെട്ട മൂത്ത മകൾ ആണ് സീത .
ചരിത്രം എല്ലായ്പ്പോഴും ശക്തരും മേധാ ശക്തിയും ഉള്ള രാജ കുടുമ്പാഗങ്ങളെ കേന്ദ്രീകരിച്ചാവും ചുറ്റി ത്തിരിയുക ..സീത ജനനം കൊണ്ടേ ഒന്നാമത് എത്തിയവൾ ആണ് ..അവൾ തേനീച്ച കൂട്ടിലെ റാണി ആകാൻ ജനിച്ച മുട്ട ആണ് ..അവളെ വളർത്തുന്നതും അങ്ങിനെ തന്നെ ..രാമൻ ബഹുമാനിക്കുന്ന വ്യക്തി ആണ് സീത
അവളെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നവൻ , ആ വില്ലൊടിക്കുന്നവൻ ആകണം എന്നു ജനകൻ ശഠിച്ചതു എന്തു കൊണ്ടാണ് ..
ആയിരം പേര് വിചാരിച്ചാൽ മാത്രം അനങ്ങുമായിരുന്ന വില്ലിരുന്ന ആയിരം ചക്രമുള്ള വണ്ടി അനായാസേന ഉന്തി മാറ്റി കളിപ്പാട്ടം എടുത്തു പോയ സീതയുടെ അനായാസത കണ്ടിട്ടാണ് .അത്രക്കു ശക്തയും തനിക്കു താൻ പോന്നവളും ആണ് കേവലം പത്തു വയസുമാത്രം പ്രായമുള്ള സീത
എവിടെ നിൽക്കണം താൻ എന്നത് .സീതക്കറിയാം.അതു ഭർത്താവിനോടൊപ്പം ആണ് എന്നവൾ തീരുമാനിച്ചതും കഴിഞ്ഞിരുന്നു .സീത കാട്ടിൽ പോവുകയാണ് രാമനൊപ്പം ..ആർക്കും അതു തടുക്കാനായില്ല .ആ നിലപാട് അതേ രാജ കുടുമ്പത്തിലെ ഊർമ്മിള രാജ കുമാരിക്കായില്ല .
സവിശേഷ വ്യക്തിത്വങ്ങൾ അതി ഭാവുക വൽക്കരിക്കപ്പെടും എന്നതിന്റെ ഉദാഹരണമാണ് സീതയുടെ അഗ്നി പ്രവേശവും ..ഭൂമി പിളർന്നു പോവലും എല്ലാം
രാമൻ ..അന്നത്തെ രാജ നീതി കടുകിട തെറ്റാത്ത തീരിയിൽ പിന്തുടർന്ന രാജ കുമാരൻ ആയിരുന്നു ..രാജാവായപ്പോഴും അതേ നിലപാട് തന്നെ ആയിരുന്നു രാമൻ പിന്തുടർന്നത്
തനിക്കായി മറ്റൊരു നിയമം ഉണ്ടാക്കാൻ രാമൻ, യയാതി ആയിരുന്നില്ല
ഒരു ദിഗ്വിജയം നടത്താൻ തക്ക വണ്ണം അയോദ്ധ്യ വളർന്നതും ..വികസിച്ചതും ..നീതിമാനും പൗര ബോധമുള്ളവനും ആയിരുന്നു രാമ ഭരണ കാലത്തായിരുന്നു
അന്നത്തെ കാലത്തു ..ജന പദങ്ങൾ കുറവും കാനനം എന്നത് കൂടുതലും എന്നതായിരുന്നു അവസ്ഥ ..മനുഷ്യൻ എന്നും പശുക്കളെയും പട്ടികളെയും ആടുകളെയും ഇണക്കി വളർത്തിയിരുന്നു.അതേ പോലെ കാട്ട് ജാതിക്കാർ കുരങ്ങന്മാരെയും അവരിൽ തന്നെ കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടു പോയ ഗൊറില്ലകളെയും ചിമ്പാൻസികളെയും തങ്ങളുടെ കൂടെ ആക്കിയിരുന്നു എന്നതാണ് ബാലിയും സുഗ്രീവനും ഹനുമാനും ഒക്കെ നമുക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നത് .ചിമ്പാന്സികള് യുദ്ധം ചെയ്യുന്ന രീതിയിൽ ആണ് ബാലിയും സുഗ്രീവനും യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതും
മഹാഭാരത കാലത്തു അസുരന്മാരും രാമായണ കാലത്തു രാക്ഷസരും ..ഈ രണ്ടു കൂട്ടരും ക്രൂരരും ദുഷ്ടരും കൊല്ലപ്പെടേണ്ടിവരും കൂടി ആണെന്ന് ഇതിഹാസകാരന്മാർ നമ്മോടു പറയുന്നു
എന്നാൽ അങ്ങിനെ ആണോ വാസ്തവം
ഭാരതം ..അവിടേക്കു കുടിയേറിവന്ന വെളുത്തു സുന്ദരന്മാരായ ആര്യന്മാർ ..തദ്ദേശ വാസികൾ ആയ കാടന്മാർ ..കാട്ടാളന്മാർ .നമുക്കിവരെ രണ്ടു കൂട്ടരെയും നന്നായറിയാം .മുനിമാർ എന്തു കൊണ്ടു ഈ കാട്ടാളന്മാരെ ശത്രുക്കൾ ആയി കണ്ടു ?
കാട്ടിൽ ..അതു തദ്ദേശീയരുടെ തനതു ആവാസ വ്യവസ്ഥ ആണെന്നോർക്കണം.അവിടെ ചെന്നു കുടിൽ കെട്ടി പാർത്ത് യാഗങ്ങൾ ,യജ്ഞങ്ങൾ ,പൂജകൾ ഒക്കെ നടത്തുകയാണ് മുനിമാർ ..ഉച്ചത്തിൽ മന്ത്ര ജപവും ഉണ്ട് കൂടെ..എപ്പോഴും കെടാതെ വയ്ക്കുന്ന തീക്കുണ്ഡവും ഉണ്ടാവും ആശ്രമങ്ങളിൽ ..ആശ്രമം എന്നും വിരുന്നുകാരായ വിശിഷ്ട വ്യക്തികളെ കൊണ്ടും സമ്പുഷ്ടമാവും ..രഥങ്ങളും കുതിരകളും..രാജ ഭടന്മാരുടെ അട്ടഹാസങ്ങളും കൊണ്ടു കാട് ശബ്ദ മുഖരിതമാണ് എല്ലായ്പോഴും
കാട്ടാളർക്കു വേട്ട ആടാനോ ..പുറത്തിറങ്ങാനോ ആകാത്ത അവസ്ഥ വരികയാണ് .ആശ്രമങ്ങൾ കാട്ടാളർ ആക്രമിക്കുന്നത് ആ ഒരു പരിതസ്ഥിതിയിൽ ആണ് ...രാമനെപ്പോലെയും അർജുനനെ പ്പോലെയും മീശ മുളക്കാത്ത കൗമാരക്കാരെയാണ് മുനിമാർ, ഇവരെ അടിച്ചോടിക്കാൻ കൊണ്ടു വരുന്നത് ..ഗുരു പറഞ്ഞാൽ കൊല്ലാൻ ശീലിച്ച കുമാരന്മാർ ..ലോകമെങ്ങും ആദിവാസി ജനതകളെ ഈ കുടിയേറ്റ ആര്യന്മാർ തങ്ങളുടെ മെച്ചപ്പെട്ട ആരോഗ്യം കൊണ്ടും ബുദ്ധി കൊണ്ടും ആധൂനിക ആയുധങ്ങൾ കൊണ്ടും കീഴടക്കി പോന്നു
അങ്ങിനെ ആണ് ഭാരതം ആര്യാവർത്തം ആയതു ..
രാമൻ, ലക്ഷ്മണൻ ഇവർ ആര്യ രാജാക്കന്മാർ ആണ് ..അവർക്കു ശൂർപ്പണഖ പറഞ്ഞത് എന്താണ് എന്നു മനസിലായിട്ടു പോലും ഉണ്ടാകില്ല ..സീതയുടെ കഴുത്തിലെ തിളങ്ങുന്ന ആഭരണം പിടിച്ചു വാങ്ങാൻ വന്നവർ എന്നു കരുതാം ..പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോയി കൊല്ലാൻ വന്നവരും ആകാം ..എന്തായാലും വാത്മീകിക്കോ..രാമനോ ഒന്നും കാട്ടാളരുടെ ഭാഷ അറിയില്ല എന്നുറപ്പാണ് .അതു കൊണ്ടു തന്നെ ആശയ വിനിമയം നടന്നു സംഭവിച്ച ഒരു ആക്രമണം ആകില്ല അവിടെ നടന്നത് ..കാട്ടാളർ ശത്രുക്കൾ ആയിരിക്കെ ..കാട്ടാള സ്ത്രീകളെയും അങ്ങിനെ തന്നെ കണ്ടാൽ മതിയല്ലോ അന്നത്തെ നിയമം അനുശാസിക്കുന്ന രീതിയിൽ സതീ രക്ഷ ചെയ്യുകയാണ് ലക്ഷ്മണൻ ചെയ്തത്.അതു സ്വധർമ്മവും ആണ് .തുറന്ന മാറും അൽപ്പ വസ്ത്രങ്ങളും ആണ് ലോകമെങ്ങും ആദിവാസികളുടെ എന്നത്തേയും ചിലപ്പോൾ ഇന്നത്തെയും വസ്ത്ര ധാരണ രീതി ..ഹൃദയം സംരക്ഷിക്കാൻ ഉള്ള ലോഹ കുപ്പായങ്ങൾ ഒന്നും ശൂർപ്പണഖ ധരിച്ചിരുന്നില്ല എന്നെ നാം ആ സംഭവ ത്തിൽ നിന്നും സാമാന്യേന നിരൂപിക്കേണ്ടതുള്ളൂ .
സീത പരിത്യാഗം ..അതിനു രണ്ടുമാനങ്ങൾ ഉണ്ട് ..മറ്റൊരുംബുജാക്ഷി സ്പർശം ഏൽക്കാത്ത രാമ ബാഹുവാണ് ...ശ്രീരാമന്റെ സവിശേഷത ..സീത രാമ ബഹുവിൽ തല വച്ചാണ് ഉറങ്ങാറുള്ളത് ..നാലു ഭാര്യമാരുള്ള ഒരു അച്ഛന്റെ മകൻ ആയിട്ടു പോലും..ദിഗ്‌വിജയ് യാഗം നടത്തുമ്പോൾ മുനിമാരും ഗുരുക്കന്മാരും നിർബന്ധിച്ചിട്ടും രാമൻ മറ്റൊരു വിവാഹം ചെയ്തില്ല
അതു പോലെ തന്നെ..ഭർത്താവ് തന്നെ അകാരണമായി ഉപേക്ഷിച്ചു എന്നിരികിലും സ്വ രാജ ധാനിയുടെ സുഖം തേടി സീതയും പോയില്ല ..പതിനഞ്ചു വയസു തികയും മുൻപ് തന്നെ തന്റെ മക്കളെ ..വീരന്മാരായ ആയ അയോധ്യ പോരാളികളെ മുഴുവൻ തോൽപ്പിക്കാൻ തക്ക വണ്ണം കെങ്കേമന്മാർ ആക്കി തീർത്തിരുന്നു സീത ..നീതിബോധവും ദയവും ഉള്ള രാജ കുമാരന്മാർ ആയി അവരെ വളർത്താൻ സീതയ്ക്കായി .സ്വയം നല്ല ഒരു പോരാളിയുമാണ് സീത എന്നോർക്കണം ..
രാവണൻ ....പത്തു തലയൊക്കെ അങ്ങു മാറ്റി വച്ചോളൂ ..കുംഭകർണ്ണന്റെ ആറു മാസത്തെ ഉറക്കവും അങ്ങു മറന്നേക്കൂ
വീരനും ധീരനും ആണ്..ശിവ ഭക്തനും ..എന്നാൽ സ്ത്രീകളിൽ അതീവ ആസക്തിയുള്ളവനും ..ഭാര്യക്ക് അതറിയാം ..എന്നാൽ അന്നത്തെ നിയമ സംഹിത പുരുഷന് അനേകം ഭാര്യമാരെ അനുവദിക്കുന്നതാണ് ..സ്വപത്നികളെ സ്നേഹത്തോടെ സ്വീകരിക്കേണ്ടുന്നത് സതീ ധർമ്മ ആയി സ്ത്രീകളെ ശീലിപ്പിച്ചിരുന്ന രു കാലഘട്ടം ആണത് ..കാരണം കൂടുതൽ പോരാളികളെ നാട്ടിന് ആവശ്യമുണ്ട്.യുദ്ധത്തിൽ ധാരാളം പുരുഷന്മാർ മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്..അങ്ങിനെ പുരുഷന്മാരുടെ എണ്ണം കുറവും സ്ത്രീകളുടെ എണ്ണം കൂടുതലും ആണ് അതു കൊണ്ടു ഓരോ പുരുഷനും അനേകം വിവാഹം ചെയ്യുന്നത് കുലത്തിന്റെ നല്ല ഭാവിക്കു നില നിൽപ്പിനു ഒക്കെ ആവശ്യമാണ് ..
എന്നാൽ രാവണൻ ഈ പരിധിയെല്ലാം ലംഘിച്ചു സ്വയം അവഹേളിതനായ രാജാവാണ് ..ഏതു സ്ത്രീയെ കണ്ടാലും കാമം ഉണരുന്ന രാവണന് ..കിട്ടിയ ശിക്ഷയാണ് ലങ്ക ദഹനവും രാജ്യ നഷ്ടവും പിന്നെ മരണവും..സമൂഹം പല പ്രാവശ്യം ഇടപെട്ടു രാവണനെ നന്നാക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട് ..പര സ്ത്രീയെ സ്പർശിച്ചാൽ തല പൊട്ടിത്തെറിക്കും എന്നൊരു ശാപം ഒക്കെ അങ്ങിനെയാണ് ഉണ്ടാവുന്നത്.അനുവാദം ഇല്ലാതെ അന്യ സ്ത്രീയെ തൊടാൻ പാടില്ല എന്നു തന്നെ രാവണന് താക്കീതു ലഭിച്ചിരുന്നു എന്നാണ് അതുകൊണ്ടു നമ്മൾ മനസിലാക്കേണ്ടത് .
എന്നിട്ടും സീതയെ കണ്ടപ്പോൾ രാവണൻ രാജ്യ നീതികൾ എല്ലാം മറക്കുകയാണ് ..നിലവിലുള്ള നിയമങ്ങളെ അവഗണിച്ചു സ്വേച്ഛാ നടപ്പാക്കാൻ നോക്കി എന്നതാണ് രാവണ പരാജയ കാരണം ..
രാമായണത്തെ ..ആര്യാവർത്തം ഭരിച്ച വീര ശൂര പരാക്രമിയായ രാമന്റെ വിജയ കഥയായി മാത്രം കാണുക
രാമനെ ദൈവമായിട്ടല്ലാതെ മനസിന്‌ ഉറപ്പുള്ള ഒരു ചക്രവർത്തിയായി കാണുക
പ്രജാഹിതം മാത്രം നോക്കി എന്നും തന്നെ അവഗണിച്ച ഭർത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകാൻ ധൈര്യം കാണിച്ച ധീരയായ സ്ത്രീ ആയി സീതയെ കാണുക
നീതിയും കാട്ട് നീതിയും ,ന്യായവും അന്യായവും ..ധർമ്മവും അധർമ്മവും ..ഇതെല്ലാം അങ്ങുംഇങ്ങും കെട്ടു പിണഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ് ഈ ഇതിഹാസത്തിൽ ..അതിനെ ശരി തെറ്റുകളുടെ വെവ്വേറെ കൂടുകളിലാക്കിയിട്ടു എന്തു പ്രയോജനം
എല്ലാവർക്കും നന്മ വരട്ടെ
.
രാമായണം ,മഹാ ഭാരതം ,ബൈബിൾ ,ഇല്ലിയഡ് ,അറബി കഥകൾ ..ചൈനീസ് ഡ്രാഗൺ കഥകൾ ...ഇതെല്ലാം അതാത് സമയം ജീവിച്ചിരുന്ന രാജാക്കന്മാരുടെ ...രാജ കുടുംബങ്ങളുടെ ചരിത്രം പറയുന്ന കഥകളാണ് ..അവയെല്ലാം കഥകളാണ് ..യാഥാർഥ്യത്തിൽ നിന്നും അവ എങ്ങിനെ കഥകളായി എന്നതാണ് നമ്മൾ ചിന്തിക്കേണ്ടുന്ന വിഷയം..ചരിത്രം രാമനെ രാജാവായി യുധിഷ്ഠിരനെ ദുഷ്യന്തനെ ..ഇന്ദ്രനെ രാവണനെ ..ഒന്നും രാജാക്കന്മാരായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല ..
കടലാസു കണ്ടു പിടിക്കുന്നതിനും മുൻപ് വാ മൊഴിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി പ്രചരിച്ച കഥകൾ ആണിവ..കൈ മറിഞ്ഞു കൈ മറിഞ്ഞു അവ ചൊല്ലുമ്പോൾ.. കഥ പറയുന്ന ഓരോ ആളും കേട്ടിരിക്കുന്നവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്താൻ ..കുറച്ചൊക്കെ അതി ഭാവുകത്വം കലർത്തുകയും ചെയ്യും ..അങ്ങിനെ ആണ് സീത അഗ്നി പ്രവേശം ചെയ്തതും..പിന്നെ ഭൂമി പിളർന്നു അപ്രത്യക്ഷയായതും ..ലവനെപ്പോലെ ഒരു കുശൻ പിറന്നതും എല്ലാം ..അതിശയോക്തിയുടെ ഈ നിറമുള്ള പാട മാറ്റിയാൽ നമുക്ക് കാണാവുന്നത് മറ്റൊരു രാമായണമാണ് ...
രാജ ഭരണം മൂത്ത മകന് അവകാശപ്പെട്ടത് ..അങ്ങിനെ രാമൻ രാജാവാകുന്നു.എന്തുകൊണ്ട് സീത ആകുന്നു രാമന്റെ ഭാര്യ ..ആൺ മക്കളില്ലാത്ത ദമ്പതികളുടെ ..മകനെ പ്പോലെ വളർത്തപ്പെട്ട മൂത്ത മകൾ ആണ് സീത .
ചരിത്രം എല്ലായ്പ്പോഴും ശക്തരും മേധാ ശക്തിയും ഉള്ള രാജ കുടുമ്പാഗങ്ങളെ കേന്ദ്രീകരിച്ചാവും ചുറ്റി ത്തിരിയുക ..സീത ജനനം കൊണ്ടേ ഒന്നാമത് എത്തിയവൾ ആണ് ..അവൾ തേനീച്ച കൂട്ടിലെ റാണി ആകാൻ ജനിച്ച മുട്ട ആണ് ..അവളെ വളർത്തുന്നതും അങ്ങിനെ തന്നെ ..രാമൻ ബഹുമാനിക്കുന്ന വ്യക്തി ആണ് സീത
അവളെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നവൻ , ആ വില്ലൊടിക്കുന്നവൻ ആകണം എന്നു ജനകൻ ശഠിച്ചതു എന്തു കൊണ്ടാണ് ..
ആയിരം പേര് വിചാരിച്ചാൽ മാത്രം അനങ്ങുമായിരുന്ന വില്ലിരുന്ന ആയിരം ചക്രമുള്ള വണ്ടി അനായാസേന ഉന്തി മാറ്റി കളിപ്പാട്ടം എടുത്തു പോയ സീതയുടെ അനായാസത കണ്ടിട്ടാണ് .അത്രക്കു ശക്തയും തനിക്കു താൻ പോന്നവളും ആണ് കേവലം പത്തു വയസുമാത്രം പ്രായമുള്ള സീത
എവിടെ നിൽക്കണം താൻ എന്നത് .സീതക്കറിയാം.അതു ഭർത്താവിനോടൊപ്പം ആണ് എന്നവൾ തീരുമാനിച്ചതും കഴിഞ്ഞിരുന്നു .സീത കാട്ടിൽ പോവുകയാണ് രാമനൊപ്പം ..ആർക്കും അതു തടുക്കാനായില്ല .ആ നിലപാട് അതേ രാജ കുടുമ്പത്തിലെ ഊർമ്മിള രാജ കുമാരിക്കായില്ല .
സവിശേഷ വ്യക്തിത്വങ്ങൾ അതി ഭാവുക വൽക്കരിക്കപ്പെടും എന്നതിന്റെ ഉദാഹരണമാണ് സീതയുടെ അഗ്നി പ്രവേശവും ..ഭൂമി പിളർന്നു പോവലും എല്ലാം
രാമൻ ..അന്നത്തെ രാജ നീതി കടുകിട തെറ്റാത്ത തീരിയിൽ പിന്തുടർന്ന രാജ കുമാരൻ ആയിരുന്നു ..രാജാവായപ്പോഴും അതേ നിലപാട് തന്നെ ആയിരുന്നു രാമൻ പിന്തുടർന്നത്
തനിക്കായി മറ്റൊരു നിയമം ഉണ്ടാക്കാൻ രാമൻ, യയാതി ആയിരുന്നില്ല
ഒരു ദിഗ്വിജയം നടത്താൻ തക്ക വണ്ണം അയോദ്ധ്യ വളർന്നതും ..വികസിച്ചതും ..നീതിമാനും പൗര ബോധമുള്ളവനും ആയിരുന്നു രാമ ഭരണ കാലത്തായിരുന്നു
അന്നത്തെ കാലത്തു ..ജന പദങ്ങൾ കുറവും കാനനം എന്നത് കൂടുതലും എന്നതായിരുന്നു അവസ്ഥ ..മനുഷ്യൻ എന്നും പശുക്കളെയും പട്ടികളെയും ആടുകളെയും ഇണക്കി വളർത്തിയിരുന്നു.അതേ പോലെ കാട്ട് ജാതിക്കാർ കുരങ്ങന്മാരെയും അവരിൽ തന്നെ കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടു പോയ ഗൊറില്ലകളെയും ചിമ്പാൻസികളെയും തങ്ങളുടെ കൂടെ ആക്കിയിരുന്നു എന്നതാണ് ബാലിയും സുഗ്രീവനും ഹനുമാനും ഒക്കെ നമുക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നത് .ചിമ്പാന്സികള് യുദ്ധം ചെയ്യുന്ന രീതിയിൽ ആണ് ബാലിയും സുഗ്രീവനും യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതും
മഹാഭാരത കാലത്തു അസുരന്മാരും രാമായണ കാലത്തു രാക്ഷസരും ..ഈ രണ്ടു കൂട്ടരും ക്രൂരരും ദുഷ്ടരും കൊല്ലപ്പെടേണ്ടിവരും കൂടി ആണെന്ന് ഇതിഹാസകാരന്മാർ നമ്മോടു പറയുന്നു
എന്നാൽ അങ്ങിനെ ആണോ വാസ്തവം
ഭാരതം ..അവിടേക്കു കുടിയേറിവന്ന വെളുത്തു സുന്ദരന്മാരായ ആര്യന്മാർ ..തദ്ദേശ വാസികൾ ആയ കാടന്മാർ ..കാട്ടാളന്മാർ .നമുക്കിവരെ രണ്ടു കൂട്ടരെയും നന്നായറിയാം .മുനിമാർ എന്തു കൊണ്ടു ഈ കാട്ടാളന്മാരെ ശത്രുക്കൾ ആയി കണ്ടു ?
കാട്ടിൽ ..അതു തദ്ദേശീയരുടെ തനതു ആവാസ വ്യവസ്ഥ ആണെന്നോർക്കണം.അവിടെ ചെന്നു കുടിൽ കെട്ടി പാർത്ത് യാഗങ്ങൾ ,യജ്ഞങ്ങൾ ,പൂജകൾ ഒക്കെ നടത്തുകയാണ് മുനിമാർ ..ഉച്ചത്തിൽ മന്ത്ര ജപവും ഉണ്ട് കൂടെ..എപ്പോഴും കെടാതെ വയ്ക്കുന്ന തീക്കുണ്ഡവും ഉണ്ടാവും ആശ്രമങ്ങളിൽ ..ആശ്രമം എന്നും വിരുന്നുകാരായ വിശിഷ്ട വ്യക്തികളെ കൊണ്ടും സമ്പുഷ്ടമാവും ..രഥങ്ങളും കുതിരകളും..രാജ ഭടന്മാരുടെ അട്ടഹാസങ്ങളും കൊണ്ടു കാട് ശബ്ദ മുഖരിതമാണ് എല്ലായ്പോഴും
കാട്ടാളർക്കു വേട്ട ആടാനോ ..പുറത്തിറങ്ങാനോ ആകാത്ത അവസ്ഥ വരികയാണ് .ആശ്രമങ്ങൾ കാട്ടാളർ ആക്രമിക്കുന്നത് ആ ഒരു പരിതസ്ഥിതിയിൽ ആണ് ...രാമനെപ്പോലെയും അർജുനനെ പ്പോലെയും മീശ മുളക്കാത്ത കൗമാരക്കാരെയാണ് മുനിമാർ, ഇവരെ അടിച്ചോടിക്കാൻ കൊണ്ടു വരുന്നത് ..ഗുരു പറഞ്ഞാൽ കൊല്ലാൻ ശീലിച്ച കുമാരന്മാർ ..ലോകമെങ്ങും ആദിവാസി ജനതകളെ ഈ കുടിയേറ്റ ആര്യന്മാർ തങ്ങളുടെ മെച്ചപ്പെട്ട ആരോഗ്യം കൊണ്ടും ബുദ്ധി കൊണ്ടും ആധൂനിക ആയുധങ്ങൾ കൊണ്ടും കീഴടക്കി പോന്നു
അങ്ങിനെ ആണ് ഭാരതം ആര്യാവർത്തം ആയതു ..
രാമൻ, ലക്ഷ്മണൻ ഇവർ ആര്യ രാജാക്കന്മാർ ആണ് ..അവർക്കു ശൂർപ്പണഖ പറഞ്ഞത് എന്താണ് എന്നു മനസിലായിട്ടു പോലും ഉണ്ടാകില്ല ..സീതയുടെ കഴുത്തിലെ തിളങ്ങുന്ന ആഭരണം പിടിച്ചു വാങ്ങാൻ വന്നവർ എന്നു കരുതാം ..പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോയി കൊല്ലാൻ വന്നവരും ആകാം ..എന്തായാലും വാത്മീകിക്കോ..രാമനോ ഒന്നും കാട്ടാളരുടെ ഭാഷ അറിയില്ല എന്നുറപ്പാണ് .അതു കൊണ്ടു തന്നെ ആശയ വിനിമയം നടന്നു സംഭവിച്ച ഒരു ആക്രമണം ആകില്ല അവിടെ നടന്നത് ..കാട്ടാളർ ശത്രുക്കൾ ആയിരിക്കെ ..കാട്ടാള സ്ത്രീകളെയും അങ്ങിനെ തന്നെ കണ്ടാൽ മതിയല്ലോ അന്നത്തെ നിയമം അനുശാസിക്കുന്ന രീതിയിൽ സതീ രക്ഷ ചെയ്യുകയാണ് ലക്ഷ്മണൻ ചെയ്തത്.അതു സ്വധർമ്മവും ആണ് .തുറന്ന മാറും അൽപ്പ വസ്ത്രങ്ങളും ആണ് ലോകമെങ്ങും ആദിവാസികളുടെ എന്നത്തേയും ചിലപ്പോൾ ഇന്നത്തെയും വസ്ത്ര ധാരണ രീതി ..ഹൃദയം സംരക്ഷിക്കാൻ ഉള്ള ലോഹ കുപ്പായങ്ങൾ ഒന്നും ശൂർപ്പണഖ ധരിച്ചിരുന്നില്ല എന്നെ നാം ആ സംഭവ ത്തിൽ നിന്നും സാമാന്യേന നിരൂപിക്കേണ്ടതുള്ളൂ .
സീത പരിത്യാഗം ..അതിനു രണ്ടുമാനങ്ങൾ ഉണ്ട് ..മറ്റൊരുംബുജാക്ഷി സ്പർശം ഏൽക്കാത്ത രാമ ബാഹുവാണ് ...ശ്രീരാമന്റെ സവിശേഷത ..സീത രാമ ബഹുവിൽ തല വച്ചാണ് ഉറങ്ങാറുള്ളത് ..നാലു ഭാര്യമാരുള്ള ഒരു അച്ഛന്റെ മകൻ ആയിട്ടു പോലും..ദിഗ്‌വിജയ് യാഗം നടത്തുമ്പോൾ മുനിമാരും ഗുരുക്കന്മാരും നിർബന്ധിച്ചിട്ടും രാമൻ മറ്റൊരു വിവാഹം ചെയ്തില്ല
അതു പോലെ തന്നെ..ഭർത്താവ് തന്നെ അകാരണമായി ഉപേക്ഷിച്ചു എന്നിരികിലും സ്വ രാജ ധാനിയുടെ സുഖം തേടി സീതയും പോയില്ല ..പതിനഞ്ചു വയസു തികയും മുൻപ് തന്നെ തന്റെ മക്കളെ ..വീരന്മാരായ ആയ അയോധ്യ പോരാളികളെ മുഴുവൻ തോൽപ്പിക്കാൻ തക്ക വണ്ണം കെങ്കേമന്മാർ ആക്കി തീർത്തിരുന്നു സീത ..നീതിബോധവും ദയവും ഉള്ള രാജ കുമാരന്മാർ ആയി അവരെ വളർത്താൻ സീതയ്ക്കായി .സ്വയം നല്ല ഒരു പോരാളിയുമാണ് സീത എന്നോർക്കണം ..
രാവണൻ ....പത്തു തലയൊക്കെ അങ്ങു മാറ്റി വച്ചോളൂ ..കുംഭകർണ്ണന്റെ ആറു മാസത്തെ ഉറക്കവും അങ്ങു മറന്നേക്കൂ
വീരനും ധീരനും ആണ്..ശിവ ഭക്തനും ..എന്നാൽ സ്ത്രീകളിൽ അതീവ ആസക്തിയുള്ളവനും ..ഭാര്യക്ക് അതറിയാം ..എന്നാൽ അന്നത്തെ നിയമ സംഹിത പുരുഷന് അനേകം ഭാര്യമാരെ അനുവദിക്കുന്നതാണ് ..സ്വപത്നികളെ സ്നേഹത്തോടെ സ്വീകരിക്കേണ്ടുന്നത് സതീ ധർമ്മ ആയി സ്ത്രീകളെ ശീലിപ്പിച്ചിരുന്ന രു കാലഘട്ടം ആണത് ..കാരണം കൂടുതൽ പോരാളികളെ നാട്ടിന് ആവശ്യമുണ്ട്.യുദ്ധത്തിൽ ധാരാളം പുരുഷന്മാർ മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്..അങ്ങിനെ പുരുഷന്മാരുടെ എണ്ണം കുറവും സ്ത്രീകളുടെ എണ്ണം കൂടുതലും ആണ് അതു കൊണ്ടു ഓരോ പുരുഷനും അനേകം വിവാഹം ചെയ്യുന്നത് കുലത്തിന്റെ നല്ല ഭാവിക്കു നില നിൽപ്പിനു ഒക്കെ ആവശ്യമാണ് ..
എന്നാൽ രാവണൻ ഈ പരിധിയെല്ലാം ലംഘിച്ചു സ്വയം അവഹേളിതനായ രാജാവാണ് ..ഏതു സ്ത്രീയെ കണ്ടാലും കാമം ഉണരുന്ന രാവണന് ..കിട്ടിയ ശിക്ഷയാണ് ലങ്ക ദഹനവും രാജ്യ നഷ്ടവും പിന്നെ മരണവും..സമൂഹം പല പ്രാവശ്യം ഇടപെട്ടു രാവണനെ നന്നാക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട് ..പര സ്ത്രീയെ സ്പർശിച്ചാൽ തല പൊട്ടിത്തെറിക്കും എന്നൊരു ശാപം ഒക്കെ അങ്ങിനെയാണ് ഉണ്ടാവുന്നത്.അനുവാദം ഇല്ലാതെ അന്യ സ്ത്രീയെ തൊടാൻ പാടില്ല എന്നു തന്നെ രാവണന് താക്കീതു ലഭിച്ചിരുന്നു എന്നാണ് അതുകൊണ്ടു നമ്മൾ മനസിലാക്കേണ്ടത് .
എന്നിട്ടും സീതയെ കണ്ടപ്പോൾ രാവണൻ രാജ്യ നീതികൾ എല്ലാം മറക്കുകയാണ് ..നിലവിലുള്ള നിയമങ്ങളെ അവഗണിച്ചു സ്വേച്ഛാ നടപ്പാക്കാൻ നോക്കി എന്നതാണ് രാവണ പരാജയ കാരണം ..
രാമായണത്തെ ..ആര്യാവർത്തം ഭരിച്ച വീര ശൂര പരാക്രമിയായ രാമന്റെ വിജയ കഥയായി മാത്രം കാണുക
രാമനെ ദൈവമായിട്ടല്ലാതെ മനസിന്‌ ഉറപ്പുള്ള ഒരു ചക്രവർത്തിയായി കാണുക
പ്രജാഹിതം മാത്രം നോക്കി എന്നും തന്നെ അവഗണിച്ച ഭർത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകാൻ ധൈര്യം കാണിച്ച ധീരയായ സ്ത്രീ ആയി സീതയെ കാണുക
നീതിയും കാട്ട് നീതിയും ,ന്യായവും അന്യായവും ..ധർമ്മവും അധർമ്മവും ..ഇതെല്ലാം അങ്ങുംഇങ്ങും കെട്ടു പിണഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ് ഈ ഇതിഹാസത്തിൽ ..അതിനെ ശരി തെറ്റുകളുടെ വെവ്വേറെ കൂടുകളിലാക്കിയിട്ടു എന്തു പ്രയോജനം
എല്ലാവർക്കും നന്മ വരട്ടെ
.
